Sycyna Północna

Sycyna Północna
wieś
Ilustracja
Obelisk Kochanowskich upamiętniający bitwę pod Chocimiem
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

zwoleński

Gmina

Zwoleń

Liczba ludności (2011)

743[2][3]

Strefa numeracyjna

48

Kod pocztowy

26-700[4]

Tablice rejestracyjne

WZW

SIMC

0643442[5]

Położenie na mapie gminy Zwoleń
Mapa konturowa gminy Zwoleń, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sycyna Północna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sycyna Północna”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sycyna Północna”
Położenie na mapie powiatu zwoleńskiego
Mapa konturowa powiatu zwoleńskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sycyna Północna”
Ziemia51°18′26″N 21°36′57″E/51,307222 21,615833[1]

Sycyna Północnawieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Zwoleń[5][6].

Sycyna Północna leży przy drodze krajowej nr 79, w odległości około 5 km na południe od centrum Zwolenia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego. Sycyna historycznie stanowi część Małopolski.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Jasieńcu Soleckim[7].

Historia[edit | edit source]

Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 1191 (nazwa Szyczyny). Pierwszym znanym dziedzicem Sycyny był w 1418 Mikołaj de Szycina. W 1470 wieś opisał Jan Długosz. Od 1525 wieś należała do rodziny Kochanowskich, została zakupiona przez Piotra Kochanowskiego. W Sycynie przyszli na świat poeci:

W styczniu 2002 roku rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych i administracji Sycyna została podzielona na Sycynę Północną i Sycynę Południową.

Zabytki[edit | edit source]

  • Kapliczka upamiętniająca bitwę pod Chocimiem (1621), w okolicy miejsca położenia nieistniejącego dworu Kochanowskich[8].
  • Zespół dworski, XIX-XX, nr rej.: 430/A z 16.05.1990:[9]
    • oficyna (ruina trwała)
    • spichrz (młyn)
    • wiata magazynowa (wozownia)
    • pozostałości parku
  • Fundamenty dworu Kochanowskich (stanowisko Przy Stawach), 20×14 metrów, zbudowany w XV wieku, przebudowany w XVI wieku. Tutaj wychowywał się Jan Kochanowski do czasów studiów w Akademii Krakowskiej. Na podstawie analizy wątków architektonicznych, układu warstw i datowania odkrytych zabytków określono fazy funkcjonowania zespołu i ustalono ich datowanie. Odkryty dwór był budowlą jednopiętrową i miał charakter mieszkalno-reprezentacyjny. Chronologia zabytków wskazuje czas powstania dworu – najwcześniej w XV wieku. Budynek został więc zbudowany przed 1530, czyli datą urodzenia Jana Kochanowskiego[10]. W XVIII wieku przebudowany na budynek gospodarczy. W XIX wieku zbudowano na jego miejscu dwór Czaplińskich, zburzony w latach 70. XX wieku. W 2011 roku uczytelniono fundamenty dworu z XVI wieku, a w 2012 roku zrekonstruowano park.

Przypisy[edit | edit source]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 134054
  2. Wieś Sycyna Północna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-14], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1225 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Michał Zalewski: Kapliczka chocimska w Sycynie. kapliczki.org.pl, 2018. [dostęp 2020-09-06]. (pol.).
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 198.
  10. Maria Brykowska, Sycyna – wieś szlachecka w ziemi radomskiej w XV-XVII wieku, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, tom XLIII; z. 1-2; s. 159-164, rok 1998

Linki zewnętrzne[edit | edit source]